gromić

gromić
gromić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, gromićmię, gromićmi, gromićmiony {{/stl_8}}– zgromić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'gwałtownie, z oburzeniem, najczęściej bezpośrednio krytykować czyjeś złe zachowanie, postawę; ganić, karcić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gromić dzieci, podwładnych. Zgromić kogoś spojrzeniem, wzrokiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}gromić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, gromićmię, gromićmi, gromićniony {{/stl_8}}{{stl_7}}'zadawać klęskę w walce, starciu, doszczętnie rozbijać, rozpraszać przeciwnika': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gromić wojska nieprzyjaciela. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • gromić — ndk VIa, gromićmię, gromićmisz, grom, gromićmił, gromićmiony 1. «ostro upominać, surowo krytykować; strofować, ganić, karcić» Gromić uczniów. Gromić kogoś spojrzeniem, wzrokiem. 2. książk. «zadawać porażkę; zwyciężać, rozbijać» Gromić przeciwnika …   Słownik języka polskiego

  • piorunować — ndk IV, piorunowaćnuję, piorunowaćnujesz, piorunowaćnuj piorunowaćował, piorunowaćowany «gwałtownie występować przeciw komuś lub czemuś, surowo napominać, strofować, gromić; kląć, przeklinać; sadzić piorunami» Piorunować na nieudolność handlu, na …   Słownik języka polskiego

  • гетман — высший чин у казаков , укр. гетьман; гетман засвидетельствовано в XVII в. (Катыр. Рост., Разор. Моск. гос. 32 и сл.; Котошихин и т. д.). Заимств. через польск. hetman (с 1410 г.), чеш. hejtman капитан из вост. ср. нем. häuptmann капитан ; см.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Mungabeans — The Mungabeans were a Brisbane, Australia indie rock band. They formed in 1984, broke up in 1992. The band comprised guitarist/singer songwriter Paul Grogan, bass player/vocalist Guy Mansfield and drummer/producer, Lord Mike McCann. Evan Clarry,… …   Wikipedia

  • gromienie — n I rzecz. od gromić …   Słownik języka polskiego

  • spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego

  • zgromić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gromić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”